Calima, meubels en rock & blues in El Paso

Weer een week voorbij, waarin we de slaapkamer van het beneden-appartement helemaal schoongemaakt hebben, ramen gezeemd, vloer geschrobd en het bed neergezet. We hadden zwaar behoefte om iets te zien dat een soort van af is. Ok, het bed is nog niet opgemaakt, de gordijnen hangen nog niet en er is nog geen decoratie, maar het ziet er al meteen heel anders uit vinden wij. Meestal zijn we niet zo snel tevreden 😉.

De week begon met een calima, voor ons de eerste echte kennismaking met het fenomeen, waarbij fijne stofdeeltjes vanuit de Sahara over de eilanden waaien. Dit gaat samen met hoge temperaturen (dik boven de 30°, voor Nederland intussen zo’n beetje normaal, maar voor de Canarische Eilanden niet), heiig uitzicht op de oceaan en de bergen, en een harde, warme wind. Het duurde 2 dagen en gelukkig hebben we sinds een week of 6 ook een airco in ons huis, dus ramen en deuren dicht, hond binnengehouden en genoten van de koelte. De planten hebben het echter zwaar te verduren dan. Bij calima kun je overigens ook gewoon naar de kust gaan, want daar blijft de temperatuur min of meer normaal, terwijl het hogerop steeds warmer wordt.

Er is ons bevestigd dat de keukens en de douchecabines de komende week geplaatst gaan worden. Dag nog niet bekend, dat wordt 1 dag tevoren aangekondigd. We houden dus maar rekening met eind van de week.

En de zoektocht naar meubels gaat voort. Intussen hebben we een lounge-set (zo heet dat toch ??) gekocht voor de tuin bij het beneden-appartement en ligbedden voor op het zonneterras. Die moeten een beetje gewicht hebben, want soms kan er van het ene op het andere moment een flinke windvlaag komen, en het is niet de bedoeling dat ze dan gelijk de lucht in gaan, want zelf ben je er meestal te laat bij. Dus geen aluminium, wat je zo veel ziet momenteel. Heel mooi, en heel praktisch dat ze gemakkelijk te tillen zijn, maar niet praktisch voor ons. We zullen zien of ze het gaan redden, staan wel enigszins beschut bij een muur. Er moeten ook nog tuinmeubels komen voor het boven-appartement, maar het begin is er.

 

De gordijnroeden zijn besteld, evenals nieuwe planken voor de inbouwkasten. Gordijnen hebben we al, die moeten alleen nog op maat gemaakt worden als de roedes hangen. De eettafels laten we maken door een lokale meubelmaker die met gerecycled hout werkt. Zullen met een week of twee klaar zijn, we rekenen maar liever met vier weken. Voor het boven-appartement hebben we intussen 4 eetkamerstoelen gekocht en die zijn al in huis. Voor het beneden-appartement zijn we nog in conclaaf. En dan hebben we via internet bij El Corte Inglés (soort Bijenkorf of Galéries Lafayette) een bank voor boven en 2 fauteuils voor beneden besteld.

WC-borstel en papierhouder opgehangen, er kan gepoept worden ! Nu het schilderwerk binnen klaar is, gaan we aan de buitenkant beginnen. Eerst wat scheuren in het pleisterwerk repareren, dan kan volgende week de voorstrijk erop. Komt dat ooit nog goed ??

Natuurlijk zijn we weer naar een evenement geweest deze week. Het is ongelofelijk hoeveel hier georganiseerd wordt. Concerten, modern, klassiek, traditioneel, romerías (dorpsfeesten), toneel, markten, er is altijd wel ergens iets te doen. Donderdagavond was er een ‘rock & blues’ avond in El Paso. Wij erheen met onze onderburen. Het concert werd gehouden in een heel leuk open-lucht theatertje, soort binnenplaats, waarvan wij het bestaan nog niet kenden. Nu waarderen wij goede rock en blues, maar dit was een enorme teeeeeeringherrie (excusez le mot), eerder punk dan rock. Nou ja, de rock viel dus tegen, maar de blues zou alles goedmaken, hoopten wij. Maar toen ik na een aantal nummers aan de technicus achter de regeltafel waar we naast stonden vroeg wanneer de blues zou beginnen, kreeg ik als antwoord ‘hoy no hay blues’. Vandaag is er geen blues. Buurvrouw en ik besloten om in een kroeg wat te gaan drinken en de mannen sloten zich daarbij aan.  Wij naar bar Los Angeles, waar weliswaar een doordringende frituurlucht hing, maar we toch prima een tijdje doorgebracht hebben. En de frituurlucht roken we na een paar minuten niet meer (wel overigens de volgende ochtend in onze kleding). Om een uur of elf een nieuwe poging bij het concert gedaan, maar het was nog steeds evenveel herrie. Dus na 2 nummers hebben we de moed definitief opgegeven. Tja, soms valt het mee en soms valt het tegen.