De feestdagen op La Palma

Zondagochtend, opgestaan met lichte regen en maar 13ºC.  Als de voorspellers gelijk hebben, dan staat ons echt een hele slechte week te wachten, met dagenlang veel regen en wind. Dat zou voor het eerst zijn sinds we hier wonen. Binnenblijven dan dus. Iets waar ik goed tegen kan (als het niet te lang duurt), maar Karel minder. Ik ga lekker een beetje in huis rommelen, moet nog wat aan de website doen, met een boek op de bank zitten en puzzelen kan ik ook uren volhouden. Karel echter wordt al onrustig bij het idee alleen. Bovendien krijgen we dan ook de vuurproef voor het dak. Ik heb alle vertrouwen in de mannen van Service La Palma, die het dak gerepareerd hebben, maar Karel is meer van ‘eerst eens zien’. Hij voorziet al scenario’s van gasten die het appartement uitdrijven😱🤪. Terwijl het water eigenlijk gewoon keurig in de emmer druppelde die we eronder gezet hadden.

De feestdagen liggen weer achter ons. Na de teleurstelling van het afgeblazen bezoek aan Nederland te hebben verwerkt, is het uiteindelijk geen straf gebleken om deze dagen op La Palma door te moeten brengen. Op Kerstavond waren we uitgenodigd bij vrienden, die bij hun huis een bodega hebben met een groot overdekt terras, dat prachtig in kerstsfeer gedecoreerd was. We waren met z’n achten (mochten met maximaal 10 mensen bij elkaar zijn deze dagen) en met een terrasverwarmer erbij en een vest in de aanslag, hebben we heerlijk buiten gezeten en gegeten. Een van onze vrienden, die niet geheel onverdienstelijk gitaar speelt en zingt, verraste ons met een optreden. Het was een super sfeervolle en bijzondere avond. Om 00:55 uur, 5 minuten voordat de avondklok inging, waren we thuis.

Eerste Kerstdag rustig gehouden en lekker gekookt voor ons tweeën. Een menu dat in de kerstfolder van de Lidl stond. Gemakkelijk, want dan konden we alle benodigde ingrediënten daar kopen. Dachten we. Op 23 december naar de Lidl in Los Llanos waar het stampvol was. Hoezo corona?? Turrón (Spaanse noga) met witte chocolade moesten we o.a. hebben. Zo’n 20 verschillende soorten turrón in de winkel maar geen enkele met witte chocolade te bekennen. Voor het voorgerecht hadden we ‘boletus caramelizados a la reducción de Pedro Ximénez’ nodig. Iets met paddenstoelen en Pedro Ximénez sherry. Zes keer de winkel doorkruist maar niks te vinden. Uiteindelijk maar gevraagd toen ik iemand van het personeel tegenkwam. ‘O nee, dat hebben we niet’. Hoezo niet, is nodig voor recepten uit jullie eigen folder. ‘Ja maar Lidl is Duits, we hebben echt niet alles wat er in de folder staat’. Nou, die folder was hartstikke Spaans evenals de recepten. Er is geen Duitser die een recept verzint met turrón, ze weten daar vermoedelijk niet eens wat dat is. Maar goed, in discussie gaan had niet zoveel zin, dus we hebben maar een paar alternatieve ingrediënten gezocht.

Tweede Kerstdag wordt in Spanje niet gevierd, maar daar hebben wij ons niks van aan getrokken. En hebben daarom gezellig met 2 bevriende stellen geluncht. Allemaal een gang klaargemaakt, helemaal goed.

Tussen Kerst en Oud&Nieuw hadden we twee wissels in de appartementen. Het is momenteel elke keer weer spannend of de gasten al dan niet komen, met alle lock-downs en verplichte pcr-testen. Maar de gasten zijn gekomen, dus beide appartementen weer gevuld gelukkig.

Oudjaarsavond hebben we thuis gevierd, ook weer met vrienden. Ja, bij gebrek aan familie moesten we het steeds met vrienden doen 😊, wat overigens heel goed gelukt is. We hadden een mooi menu samengesteld, maar de voorbereidingen liepen niet bepaald zonder slag of stoot. Ik zou truffelmayonaise maken voor bij het hoofdgerecht. En hoe vaak heb ik al niet mayonaise gemaakt! Toegegeven, in den beginne ging dat nog weleens fout, maar toen ik de slag eenmaal te pakken had, was het een fluitje van een cent. Nu moest ik 3x opnieuw beginnen voordat het lukte. Bijna een volle doos eieren erdoorheen gejaagd evenals een liter zonnebloemolie…. Karel zou de gezouten karamel voor het dessert maken. In Frankrijk hebben we met 2 vingers in de neus wel 100x karamel gemaakt, nu moesten we het 4x opnieuw doen. Twee keer kristalliseerde de suiker volledig tot een harde witte bonk ipv te karamelliseren, de derde keer lukte het, maar hadden we de temperatuur te hoog waardoor het geheel enigszins bitter werd. Ook afgekeurd. Uiteindelijk ging het de vierde keer goed en toen was ie ook wel héél erg lekker geworden! Helaas was Karel in de tussentijd héél erg chagrijnig geworden, hij houdt nl. niet van tegenslag in de keuken. En die zag er bovendien uit alsof er een bom op gevallen was. Je zou op dat moment niet zeggen dat wij nog niet eens zo heel erg lang geleden bijna dagelijks voor 16 tot 20 man kookten 🙈.

Verder heb ik voor het eerst een bisque (een deftige Franse schaaldierensoep) van gambas gemaakt. Volgens het recept moest ik de garnalen pellen en dan van de koppen, staarten en schalen (en nog wat groenten en andere ingrediënten) bouillon trekken. Nou had ik eens in die koppen gekeken en daar zat een soort van bruinige drab in. Volgens Karel waren dat de hersenen van de garnaal. Maar volgens mij hebben die helemaal geen hersenen. Het is in ieder geval niet een heel groot compliment als iemand je zegt dat je de hersenen van een garnaal hebt. Maar dat terzijde. De drab wilde ik niet in mijn soep hebben, dus met een lepeltje heb ik die eerst uit de koppen gepeuterd. Na een half uurtje trekken moest de hele handel met de staafmixer gepureerd worden. Inclusief koppen, staarten en schalen. Daarna moest ik de boel zeven. ‘Zou dat nou wel kloppen joh, je houdt dan toch een dikke prut over die je helemaal niet meer kunt zeven’, deelde ik mijn twijfel met Karel, die intussen weer enigszins aanspreekbaar was. Voor de zekerheid maar even een paar andere recepten erop nageslagen. Maar inderdaad, ook daar moest het op die manier. En het kwam goed, de bisque was verrukkelijk.

Dit alles speelde zich af op 30 december. Op 31 december waren de gemoederen bedaard, de keuken weer schoon en hebben we in alle rust de laatste hand gelegd aan het menu. Het was uiteindelijk allemaal heel lekker (paar kleine verbeterpuntjes daargelaten) en vooral ook gezellig. Om 24.00 uur gezamenlijk het glas geheven, ook met onze huur-buren, heerlijke oliebollen gegeten die door Marian gebakken waren (ze had er zo’n 200 gebakken, voor de halve Nederlandse gemeenschap op La Palma, bedankt Marian!) en naar de paar vuurpijlen gekeken die hier en daar werden afgestoken. Om 01.30 uur (half uurtje later deze avond) ging de avondklok in dus vertrok iedereen weer tijdig.

GELUKKIG NIEUWJAAR, laten we 2020 snel vergeten en hopen op een beter 2021! 🥂🎊