Elektriciteit, zonne-energie en wijnproeverij

Zaterdag 21 april naar de ‘Feria del Vino’ geweest in Santa Cruz, een wijnproeverij. Met deelname van een aantal lokale producenten, niet alleen van wijn maar ook kaas en tapas. Was erg leuk, heerlijk zonnetje, een gezellige drukte en livemuziek in de sfeer van de Buena Vista Social Club, maar dan nog beter natuurlijk ;-) . Hopelijk geeft het filmpje een beetje een indruk. Is mijn eerste poging tot het maken van een filmpje, even wennen dus. Het schip op de achtergrond ligt op het droge. Is een betonnen replica van de ‘Santa Maria’ van Columbus, één van de schepen waarmee hij naar Amerika voer. In het schip is een (piepklein) scheepvaartmuseum gevestigd met oude zeekaarten en op schaal nagebouwde schepen.

 

Verder is er weer veel gebeurd de afgelopen week.

De elektriciteit moet vernieuwd worden, want de elektrische installatie is niet meer op norm en bij verkoop van een huis is de verkoper verplicht om dat aan te passen. Dat gaat nu dus gebeuren, beetje laat, want wij zijn al eigenaar, maar een kniesoor die daarop let. Dus afgelopen maandagochtend vergadering met de vorige eigenaar, de gecertificeerde (anders komt er geen goedkeuring van Endesa, de elektriciteitsmaatschappij) elektricien die het werk moet gaan uitvoeren, de albañil (metselaar/aannemer) die het nodige hak- en breekwerk gaat doen en de gepensioneerde aannemer die het huis destijds gebouwd heeft. Hij was ook gevraagd, want hij zei zich nog te herinneren waar de leidingen/kabels van water en elektriciteit liggen. Maar toen hij er was (in een Volkswagen Kever van 38 jaar oud, geweldig, vergeten te fotograferen) maakte hij een gebaar van ‘hier ergens liggen ze’ en gaf een strook aan van zo’n 4 meter breed ….

Dus woensdag is er begonnen met drilboren sleuven te maken in het terras in de veronderstelling dat we de oude kabels dan vanzelf wel tegen zouden komen. Niet dus. Wel diverse waterleidingen, waarvan het ook deels niet duidelijk is waartoe ze dienen en of er überhaupt nog water door loopt. Uiteindelijk laten we plek van de oude kabels voor wat hij is en wordt alles op de meest logische plaats gelegd. Helaas moet er ook bij ons in huis nog wat gefreesd worden voor de nieuwe stoppenkast en kabels daar naar toe, dat zal lekker stoffig worden.

Als je op een plek met zoveel zon woont als we hier hebben, dan moet je daar natuurlijk gebruik van maken, goed voor het milieu ook. Dus komen er zonnepanelen in de tuin voor de warmwatervoorziening, een systeem voor ons privé en een voor de appartementen. Elektriciteit springt alleen bij wanneer er onvoldoende zonnekracht is, maar ons is verteld dat dat op La Palma slechts in 10-15 % van de tijd het geval is. Uiteraard moeten we daarom nu behoorlijk wat investeren, maar daardoor is de elektriciteitsrekening straks maandelijks lager, ook in Spanje geldt ‘primero costos, luego beneficios’, de kosten komen voor de baten. Dus ook daarvoor hadden we werklui over de vloer, er moet op 2 plaatsen in de tuin een plateau gemaakt worden, waarop de zonnepanelen geplaatst worden.

Ook is ons zwembadje onder handen genomen. De wanden waren geverfd, maar de verf was beschadigd en deels afgebladderd. Om het goed te doen, moest de oude verf er helemaal af, ook zo’n lekker stoffig karwei. Karel had geen zin om dat zelf te gaan doen, bovendien ontbrak het ons aan de juiste apparaten, dus via de verfwinkel Oscar, de schilder, gebeld en die heeft een ‘mannetje’ eraan gezet. Het bad is nu helemaal kaal en komende maandag wordt er een soort liner van ‘fibra’ aangebracht. Een paar dagen later kan het bad dan gevuld worden, kunnen we lekker plonzen als het echt warm gaat worden. Het ‘mannetje’, was overigens een jongen uit Venezuela, die 2 jaar geleden met vrouw en kind en naar La Palma is gekomen. Werk was er niet meer in Venezuela, het was er onveilig, winkels leeg en ze leden regelmatig honger. We mogen niet klagen dat wij in welvarend en stabiel West-Europa geboren zijn.

En dan nog een tip. Donderdagavond gegeten bij een nieuw restaurant in Tazacorte: Re-Belle. Heel erg leuk en lekker. La Palma is natuurlijk geen Frankrijk wat betreft de restaurants, maar er zijn toch wel verschillende prima adressen en daar hebben we Re-Belle bijgezet. Mooi interieur, verfijnde gerechten, mooi opgemaakte borden, genieten. Kleine kaart die elke week wisselt. Ze hebben hele leuke tafels, gemaakt van pallethout. Die zouden ook leuk zijn voor onze appartementen. Dus wij de naam van de maker/bedrijf gevraagd en dat heet ‘Paco Palet’, oftewel in goed Nederlands Piet Pallet, haha. Onderstaand een impressie van het eten. De hoofdgerechten zijn we vergeten te fotograferen, maar was klipvis met spinazie en tortellini en het andere hoofdgerecht was vegetarisch met peultjes, rode biet en polenta, eveneens een lust voor oog en tong.

Hasta la semana próxima !