Het andere gezicht van de zomer op La Palma – WC-brillen leed

Twee weken geleden schreef ik over de calima op La Palma. Op de dag dat ik dit postte, waren we nog naar de kust gegaan om af te koelen, want 10 graden koeler aan zee. Echter de dag erna steeg het kwik aan de kust in Tazacorte en Puerto Naos tot 47 graden en bij ons tot zo’n graad of 40. Afkoelen aan de kust was er dus niet meer bij. Maar veel erger was dat een of andere idioot ongeveer ter hoogte van het Shell station in El Paso een peuk uit het raam van zijn auto schoot bij een temperatuur van boven de 40 graden en een keiharde wind (bij ons hadden we windstoten oplopend tot 100 km/uur). Wat begon als een bermbrandje was 2 uur later uitgegroeid tot een brand over een gebied van 1,5 km breed en 10 km lang, dwars door dicht bebouwd woongebied.

Wij hebben veel geluk gehad dat de wind vanaf de cumbre recht naar beneden naar de kust woei en niet in onze richting. Het vuur raasde dwars door El Paso richting Los Llanos en verder door naar beneden richting La Laguna, in zijn baan meer dan 50 woonhuizen, bananen- en avocadoplantages verwoestend. Het woonhuis van onze lerares Spaans is volledig afgebrand, enkele vrienden en bekenden moesten hals over kop hun huis verlaten, maar uiteindelijk zijn hun woningen gespaard gebleven, waarbij de vlammen wel tot aan de gevels gekomen zijn en de tuinen volledig verbrand.

Dat is de grote angst van de bewoners van La Palma (en de andere Canarische Eilanden), een calima tijdens de zomer gecombineerd met harde wind. Dan is één idioot genoeg om een drama te veroorzaken. En zo iemand is er steeds weer, het is echt onbegrijpelijk hoe onnadenkend mensen kunnen zijn. Nu was het een weggegooide sigarettenpeuk, vorig jaar in augustus in Garafia wilde een jongen dode cactussen verbranden, ruimt de tuin zo lekker op. En de brand op de cumbre boven ons (was voordat wij op La Palma woonden), waarbij een brandweerman om het leven kwam, is veroorzaakt door iemand die tijdens calima en harde wind aan het wandelen was (terwijl de wandelpaden gesloten waren), zijn behoefte moest doen en bedacht dat het beter was om het wc-papiertje te verbranden….

Degenen die ons ook op Facebook volgen of andere blogs over La Palma lezen, weten dit waarschijnlijk allemaal al (ik heb nu eenmaal geen actualiteiten blog maar meer een ‘ik schrijf wanneer ik zin heb’ blog), maar toch nog enkele beelden.

Dan nog een héél dom verhaal. Ik zou het eigenlijk niet moeten vertellen. Maar ja, als je niet over de actualiteit blogt, dan moet je wat hè. Ergens half mei ging Karel ’s nachts naar het toilet en liet zich slaapdronken van behoorlijke hoogte boink op de pot vallen. De wc-bril vond dit niet zo prettig en gaf er de brui aan, gebroken. Een stukje duct-tape deed wonderen en voorkwam dat we op een bril-loze pot moesten gaan zitten (vind ik altijd zo koud aan mijn billen, brrr).

Dus de volgende dag naar Fraper, de plaatselijke bouwmarkt, waar we hem 3 jaar geleden gekocht hebben. Helaas was hetzelfde model niet op voorraad, maar volgens Fredy, onze contactpersoon, paste een andere ook. Dus die meegenomen. Om de oude bril eraf te krijgen, hadden we bijna de hele pot van de muur gesloopt, totdat bleek dat het eigenlijk heel eenvoudig was🤭. Maar helaas paste de bril niet, dus terug, het moest echt dezelfde zijn die bij de wc hoort. Fredy zou hem bestellen, levertijd een week of 6, schatte hij. Begin juli gingen we eens bellen, waar blijft de wc-bril. ‘Hij staat op het punt van binnenkomen’, aldus Fredy, ‘de rekening heb ik al, ik bel jullie zodra hij er is’. Half juli nog steeds geen wc-bril. Weer gebeld. ‘Hij komt er nu echt snel aan’. ‘Snel’ is een jammer genoeg een zeer betrekkelijk begrip op La Palma. Uiteindelijk heeft Karel de bril op 12 augustus opgehaald. Waarschijnlijk lag hij er al wel een tijdje maar zijn ze gewoon vergeten ons te bellen.

Voor de zekerheid had Karel in het bijzijn van Fredy de doos even open gemaakt om te checken of het allemaal ok was. Best slim, vond ik. Ware het niet dat hij toen hij thuiskwam en de doos uit de auto pakte, vergeten was dat die al aan één kant open was. Dus gleed de bril zo aan de onderkant de doos uit en viel vervolgens kapot op de grond naast de auto ………..  weg 90 euro en meteen weer naar Fredy gebeld (met het schaamrood op de kaken, maar dat zag hij toch niet) om er nog een te bestellen. We hebben er trouwens gelijk maar 2 besteld, je weet nooit…. We zitten nu dus nog een maand of drie op een wc-bril met duct tape.

Moraal van het verhaal, ga ’s nachts beslist niet al te slaapdronken naar de wc !

Op de foto bovenaan dit bericht staat onze vijgenboom na de calima. Zo goed als al het blad is eraf, de vijgen zitten er nog aan. Ziet er zeer bijzonder uit nu. We vragen ons wel af of de vruchten nog af zullen rijpen.

Eenzelfde lot trof de Brugmansia, maar die recupereert tamelijk snel:

De Madagascar palm is overgeplant in een nieuwe pot. Dank voor de tip Jan. Helemaal vlekkeloos verliep het niet. Ondanks karton en dikke handschoenen slaagden een paar stekels er toch in zich in de vingers van Karel te boren. Mooi maar levensgevaarlijk, een soort Lucrezia Borgia maar dan plantaardig.