Palmerita Café, Amandelbloesemfeest Puntagorda en mooie wandeling Fuencaliente

[et_pb_section admin_label=”section”]
[et_pb_row admin_label=”row”]
[et_pb_column type=”4_4″]
[et_pb_text admin_label=”Text”]

De afgelopen 2 weken hebben we privébezoek gehad en dan is het voor ons ook altijd een beetje vakantie. En aangezien de verbouwingen klaar zijn, hebben we nu ook tijd om de teugels wat te laten vieren. Dus zijn we met ons bezoek weer eens naar de Roque de los Muchachos gegaan, altijd mooi, we zijn naar het amandelbloesemfeest in Puntagorda geweest, hebben de dames geshopt (voor zover dat gaat op La Palma 😉) in Los Llanos en Santa Cruz en hebben we regelmatig gewandeld. Natuurlijk ook veel te veel gegeten en gesnoept, en dat heb ik gemerkt vanochtend op de weegschaal. Er moeten maatregelen genomen moeten worden voordat het uit de hand loopt!

Door een gast werden we kortgeleden attent gemaakt op een nieuw cafeetje vlakbij ons, in La Laguna. Palmerita Café, gelegen naast de pizzeria bij het stoplicht in La Laguna. Door ons nog niet eerder opgemerkt terwijl we er toch bijna dagelijks voorbijkomen, het zit een beetje verstopt achter een hoge haag. Maar het is leuk! Carin en Kiki, ons bezoek van de afgelopen weken, hebben er een week lang ontbeten en wij zijn ook een keer meegegaan. Het wordt gerund door een jong stel uit Valencia, geholpen door moeders. Je kunt er heerlijk en gezond ontbijten of lunchen (alles huisgemaakt) in de leuke tuin onder de klokketoren van La Laguna. Schrik niet wanneer de klok begint te slaan, hij hangt echt pal boven je hoofd. Wij hebben het ondervonden en schoten een meter van onze stoel toen het half elf sloeg. Maar ook binnen zitten is geen straf. Palmerita café is de hele week, behalve op maandag, geopend van 9 tot 18 uur, op zondag tot 14.00 uur.  Ook worden er soms op zaterdagmiddag muzikale evenementjes georganiseerd. Aanrader !

Het afgelopen weekend werd in Puntagorda in het noordwesten van La Palma het jaarlijkse amandelbloesemfeest (fiesta del almendro en flor) gehouden. In deze streek staan heel veel amandelbomen en in januari staan die prachtig in bloei. Hadden we nog nooit meegemaakt, omdat we niet eerder in januari op La Palma waren. Op zondag op weg naar een lunch bij Restaurante Azul in El Castillo (mmm, genieten) konden we het mooi combineren. Het was leuk, levendig, gezellig en druk. Kraampjes met allerhande lokale producten (nog een witte rieten hoed gekocht voor het grote ‘Los Indianos’ feest op 4 maart, maar daarover later meer) en hapjes en drankjes, er werden gratis amandelen en wijn uitgedeeld (waar we niet van genoten hebben, want véél te veel mensen aan het dringen) en natuurlijk was er muziek. Een swingende Dominicaanse groep en de groep Los Gofiones uit Gran Canaria, die traditioneel Canarische liederen zongen. Het was bijna jammer dat we door moesten naar het restaurant, volgende keer plannen we er niets omheen.

En zoals al gezegd hebben we ook een aantal keren heerlijk gewandeld. We zijn met Carin o.a. naar de Coladas van San Juan gelopen. Helaas trok het boven helemaal dicht toen we gingen klimmen, maar we zijn toch maar doorgelopen. Toch had het ook wel wat, de mistflarden gaven het landschap een mystiek sfeertje. Beetje Lord of the Rings, trollen en zo. Ook in de Baranco de las Angustias gewandeld en in het gebied bij het kerkje Virgin del Pino boven El Paso.

En heel mooi en voor ons ook nieuw was de Teneguia-rondwandeling in het ‘maanlandschap’ van Fuencaliente, het uiterste zuidpuntje van La Palma, uit het boekje van Siepko, ‘La Palma – ontdek de verborgen schatten’. De Teneguia is de jongste vulkaan op La Palma, die in 1971 nog is uitgebarsten. Die dag was de lucht strakblauw, schitterend weer. Het contrast tussen het zwarte lavalandschap waar we doorheen liepen en onder ons de blauwe oceaan was prachtig.

We liepen door de wijnvelden van Fuencaliente. Een volkomen tegenstelling tot de Bourgondische wijngaarden, die in een frisgroen landschap in keurige rijtjes staan. Hier liggen de druiven bijna op de zwarte aarde en staan ze nogal rommelig door elkaar. Maar de wijn is lekker, daar is niets mis mee. Het eerste deel van de wandeling was het enorm winderig, is vaak zo daar in het zuiden. Later liepen we meer beschut en was er van de wind niet veel meer te merken. De eigenlijke beklimming van de Teneguia vulkaan hebben we niet gedaan. In het boekje stond aangegeven om de beklimming bij sterke wind niet te doen omdat dat niet zonder gevaar is, en dat kwam ons eigenlijk ook wel goed uit 😊. Volgende keer, misschien ….

[/et_pb_text]
[/et_pb_column]
[/et_pb_row]
[/et_pb_section]