Wijnproeven in Garafia – Auto ophalen op Tenerife – Wandelen naar de Pico de la Nieve

Zomer op La Palma! Ok, het is wel erg warm nu, we hebben momenteel een calima. Maar ondanks dat, koelt het ’s nachts heerlijk af tot een graad of 20, dus we slapen als een roos. En dat is niet echt ‘des calimas’, meestal blijft het dan tegen de 30 graden ’s nachts. Vanmiddag hadden we onze tweewekelijkse dartmiddag, waarna we met z’n allen nog wat gaan drinken op het terras van de bar boven de dartzaal. Deze ‘nazit’ duurt inmiddels bijna langer dan de middag zelf 😊. Om half zeven naar huis en omdat het toch best wel heel warm was, hebben we even in ons dompelbad geplonsd. Daarna een lichte pastaschotel klaargemaakt die we op het terras met uitzicht op de oceaan (die helaas niet te zien was vanwege het calimastof in de lucht) genuttigd hebben. Ik zeg dan altijd tegen Karel ‘wat hebben we toch een goed leven hier’. Waarop Karel me enigszins meewarig aankijkt. Ik zeg dat namelijk best vaak. Hij is kennelijk al helemaal aan dit leven gewend (of vind het helemaal niet zo goed misschien). Maar ik word er elke keer weer heel erg blij van.

Een paar weken geleden gingen we met vrienden wijnproeven in Garafia. Ons doel waren de bodega’s van El Nispero en Tagalguen. Beide wijnen behoren tot onze favorieten. Twee jaar geleden zijn we al eens spontaan op zoek geweest naar de bodega van Tagalguen, maar hebben deze toen niet gevonden. Aan bordjes doen ze hier namelijk niet, het begrip ‘marketing’ moet hier soms nog uitgevonden worden, geloof ik. Maar Google Maps leidde ons keurig naar het adres van El Nispero. Zonder deze hulp was het niet goed gekomen denk ik. Bij restaurant Briestas werden we een weggetje omhoog ingestuurd, daarna een afslag naar rechts en vervolgens hield de weg op. Er stond een huis en er lagen wijngaarden achter, maar geen bordje, geen enkele andere aanduiding, niets. Toch maar uitgestapt. Er stond ergens een deur open, dus wij voorzichtig naar binnen gekeken. En jawel hoor, we waren bij de bodega van El Nispero aanbeland. Hartelijk werden we ontvangen. Op onze vraag waarom er nergens een bord staat om het vinden van de bodega wat te vergemakkelijken, werd nonchalant gezegd ‘oh ja, het bord is deze winter omgewaaid, dat moeten we nog vervangen’.

Na proeven en de aankoop van diverse dozen gingen we door naar de Tagalguen bodega. Onze vrienden waren daar al eens eerder geweest, dus vonden we het zonder probleem. Ook weer een doodgewoon huis zonder aanduiding, niet verwonderlijk dat we het 2 jaar geleden voorbijgereden waren. Maar hun wijnen zijn heerlijk, beide adressen zijn aanraders.

Eind mei had ik een onverwacht uitstapje naar Tenerife. Een vriendin had van haar man een Volkswagen Beetle Cabrio gekregen (waarom gebeurt mij dat nou nooit???) die op Gran Canaria gekocht was en dus naar La Palma moest komen. Dus met nog een andere vriendin met z’n drieën op naar Tenerife. Het plan was dat de verkoopster met de auto naar Tenerife zou komen. Wij vlogen naar Tenerife Norte, gingen winkelen bij El Corte Inglés in Santa Cruz (= de Bijenkorf van Spanje).

Om 16h00 zou de verkoopster ons daar ophalen, waarna we gezamenlijk naar de haven zouden rijden, want zij ging dan ook weer met de ferry terug naar Gran Canaria. De ferry naar La Palma vertrekt vanuit Los Cristianos in het zuiden van Tenerife, een uur rijden vanaf Santa Cruz. En die naar Gran Canaria vanuit de haven van Santa Cruz. Maar de jongedame van wie de auto was, was nog nooit op Tenerife geweest en zij had geen flauw idee dat Santa Cruz in het noorden ligt en niet in het zuiden van Tenerife, dus daar was enige verwarring ontstaan. Maar goed, keurig tegen 16 uur kregen we een appje dat ze er was. Nu had zij ook een vriendin meegenomen, waardoor wij met z´n drieën redelijk opgepropt op de achterbank zaten, zo ruim is het achter in zo’n cabrio niet. Het kwam ons dus wel heel goed uit dat we haar uiteindelijk alleen maar naar de haven van Santa Cruz terug hoefden te brengen, op 5 minuten rijden.

Na nog wat druk heen en weer getelefoneer met de verzekering en het overhandigen van het geld kregen we de benodigde documenten en togen we richting Los Cristianos, waar we inscheepten op de ferry en met een tussenstop op La Gomera teruggingen naar La Palma. Helaas was er erg veel wind, met name het laatste stuk van La Gomera naar La Palma, waardoor ik herinnerd werd aan onze stormachtige oversteek van Cadiz naar La Palma in 2018. Het staat nu als een paal boven water, zeebenen heb ik misschien nog wel enigszins, maar een zeemaag in het geheel niet.

En dan nog een paar foto’s van een wandeling die Karel kortgeleden maakte naar de Pico de la Nieve.

En vanavond is dan het EK voetbal begonnen. We zijn er klaar voor. Alleen schat Karel de kansen voor Nederland laag in. Deze week waren er voetbalshirtjes voor Spanje in de aanbieding bij de Lidl en daar heeft hij er alvast maar een van gekocht. Ik houd vooralsnog vertrouwen in Nederland en tooi me met de oranje decoraties die ik toen ik eind april in Nederland was na koningsdag bij de Hema gekocht heb. In de uitverkoop ook, dat dan weer wel.