Caballos Fufos, observatorium op de Roque en een bijzondere rups

Eind september werd in Tazacorte weer het jaarlijkse feest van de Caballos Fufos gehouden. Vorig jaar zijn we er ook naar toe geweest en heb ik er al iets over geschreven. Het is een heel maf feest, waarbij een tiental mannen met een soort kleurige stokpaarden van crepe papier dansend en springend door de straten gaan. De sfeer is ontzettend leuk, iedereen is vrolijk en danst/loopt achter de stoet aan. De bedoeling van dit feest, waar het gebruik vandaan komt, dat was ons echter niet duidelijk.

Ik vroeg het aan daarom aan Maite, onze Spaanse lerares Spaans. Zij vertelde het volgende: Tijdens het festival van San Miguel Arcángel, de beschermheilige van Tazacorte, dat op 29 september wordt gevierd, is Tazacorte vol kleur van de fufos-paarden. Dit zijn “paarden” gemaakt van riet en crepepapier in verschillende kleuren. Hoewel de oorsprong van de dans uit de middeleeuwen stamt, zijn de Caballos Fufos naar Tazacorte meegekomen met terugkerende Palmeros die naar Cuba waren geëmigreerd.

De kleurige ‘gekke paarden’.

De “paardendans” komt ook voor op Tenerife (daar bekend als “caballitos de fuego” – vuurpaarden) en ook zijn er kronieken te vinden die verhalen over vergelijkbare parades op Fuerteventura. In Latijns-Amerika wordt het feest in diverse landen gevierd. In Spanje zijn de oudste versies te vinden in Catalonië (“cavallets”) en op Mallorca (“los caballitos de Felanitx”).

De giraffe, die na een waarschuwende fluittoon dwars door de ‘paarden’ naar voren stormt. Hij zorgt voor een nóg vrolijkere noot.

Bijna overal worden de paarden vergezeld door andere dierenfiguren, zoals een ezel, koe of giraffe. De muziek waarop gedanst wordt is die van ‘Vuela vuela palomita’, uit een Mexicaanse film uit 1937 (Ora Ponciano!) en het lied dat wij kennen als ‘Rosamunde’, de Duitse Schlager van Dennie Christian. Deze beide worden de hele tocht tot in den treure herhaald, maar dat mag de pret niet drukken, de paarden én de feestbezoekers dansen met onverminderd enthousiasme door. Ben je eens eind september op La Palma, ga er dan zeker naar kijken.

Een video van TV La Palma om een indruk te geven.

Begin september hadden we ons ingeschreven voor een rondleiding door de telescoop Grantecan op het observatorium op de Roque de los Muchachos. Om eens te kijken of het iets is om gasten aan te bevelen. La Palma is samen met Hawaii de beste plaats ter wereld voor astronomisch onderzoek door de zuivere lucht en de heldere hemel. Veel Europese landen hebben hier een telescoop staan, waaronder Nederland. Grantecan is de Gran Telescopio de Canarias, van de Canarische Eilanden dus.

Grantecan in close-up

Onze conclusie na de rondleiding: je ziet eigenlijk vrij weinig. Behalve een enorme ruimte met veel metaal. De rondleidingen zijn overdag, dus dan gebeurt er niet veel, zeg maar niets. Sowieso wordt veel van het ‘werk’ door computers gedaan. De Engelse gids heeft heel veel uitleg gegeven, ze deed dit ook met veel humor, maar al met al was het een behoorlijk technisch verhaal. Voor de leek een beetje te technisch, als je een liefhebber van astronomie bent, zal het vermoedelijk wel interessant zijn. Hoe dan ook is de rit naar de Roque fantastisch mooi en als je eenmaal boven bent is het uitzicht vanaf de miradors fabuleus en kun je er schitterend wandelen. Maar speciaal voor een bezoek aan de telescoop zouden wij er niet naar toe gaan, eerlijk gezegd.

De struise Engelse gids legt uit van welke landen alle telescopen zijn.
Allemaal een leuke blauwe helm op.
En dat is het dan, een enorme ruimte met veel metaal.
Hier gaat het allemaal om, de telescoop.

Enkele foto’s van een wandeling boven Jedey, die we een tijdje geleden op een zondagochtend deden. Gewoon een stuk omhoog gelopen over de PR LP15, die achter Pizzeria Evangelina omhoog gaat en via de Deseada vulkaan uiteindelijk in Tigalate aan de oostkant van het eiland uitkomt. Maar zover zijn wij niet gegaan.

Klimmen over een bospad.
Uit het bos gekomen een prachtig uitzicht.
Het wandelen op La Palma verveelt nooit.
Prachtige natuur, onderweg ook veel wijngaarden tegengekomen.
De smalle geasfalteerde weg die we op zo’n 1.100 mtr hoogte kruisten, namen we terug naar beneden.

En deze week zagen we een enorme, prachtig gekleurde rups uit de pot van onze Brugmansia omhoog komen. Wat voor mooie vlinder zou daar uit gaan komen? Even zoeken op internet leverde op dat het waarschijnlijk de rups van de doodshoofdvlinder is, daar lijkt hij in ieder geval heel erg op.

Als ik foto’s van de doodshoofdvlinder bekijk op internet, dan vind ik de rups een stuk mooier dan de vlinder zelf.
Even voorzichtig op een stoel gelegd om beter te kunnen fotograferen.

Dan nog een paar mooie bloemen/planten ter afsluiting.

mooi bloeiende cactus
Deze plantjes heeft Ito in het voorjaar geplant. We vonden het niet veel soeps, het blad werd geel en er gebeurde verder helemaal niets.
En opeens stonden ze in bloei, kleine daglelies of zoiets lijken het te zijn, met een soort van sliertjes eraan, hele bijzondere bloemen. Toch een goed idee van Ito :-)

5 gedachten over “Caballos Fufos, observatorium op de Roque en een bijzondere rups”

  1. Ha ha, die rups hadden wij vorig jaar in de tuin hij had de halve Brugmancias opgevreten. Een paar dagen later zagen we ook de doodshoofdvlinder. Zie mijn blog van 25/8 en 2/9 van vorig jaar.

    1. Ja, heb even teruggekeken op je blog. Is inderdaad precies dezelfde rups. Maar bij ons haalt hij zijn eten kennelijk toch ergens anders vandaan, want hij zat weliswaar in de pot van de Brugmansia, maar er is geen blad aangevreten. Vlinder nog niet gesignaleerd.

  2. Herman en Marian Alblas

    Hallo Karel en Marja de mooie witbloeiende daglelie hebben wij in september toen we bij jullie waren ook gezien.
    De latijnse naam is Ismene festalis.oftewel spinlelie.

    Hgr,Herman en Marian Alblas

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven