Een veelbewogen zomer.

Een dag nadat ik op 13 juli voor de laatste keer schreef, brak er in Puntagorda een bosbrand uit, die zich door de extreme droogte en de wind in no time via de beboste hellingen uitbreidde naar Tijarafe en zelfs over de rand van de Caldera dook, een zeer moeilijk toegankelijk gebied, en ook daar huishield. Vele mensen moesten evacueren, er zijn 2.900 hectaren natuur en 20 woonhuizen in vlammen opgegaan. Extra triest is dat er onder de getroffenen ook vulkaanslachtoffers waren die nadat ze hun huis verloren hadden in Puntagorda zijn gaan wonen om maar zo ver mogelijk van de vulkaan af te zitten.

Het geplande reisje naar La Gomera hebben we daarom een dag ingekort. Ons tijdelijke onderkomen staat ook aan de rand van de Caldera, maar dan aan de Los Llanos kant. En we zagen vanaf ons terras achterin in de Caldera de bomen in brand staan. In gevaar is ons huis echter niet geweest, maar wel was er door de wind weer een regen van asdeeltjes, waardoor er niet alleen op onze eigen terrassen, maar ook op het dakterras van ons appartement in Tazacorte en zelfs op Puro Atlantico weer flink geveegd moest worden. Maar dinsdagochtend zijn we dan toch vertrokken.

Uitzicht op Tenerife

La Gomera is mooi, echt wel heel anders dan La Palma. Héél landelijk, nauwelijks bananencultuur of verbouwing van iets anders. We vroegen ons af waarmee de inwoners van La Gomera hun brood verdienen. Er staan heel veel Canarische palmen, en dat geeft een hele tropische aanblik. Later hoorden we dat van deze bomen de ‘miel de palma Gomera’ geoogst wordt. Honing/siroop van palmen, waar La Gomera om bekend staat. En dan is er natuurlijk het nationale park Garajonay, de laurierbossen op de toppen van het eiland. Een geweldig mooi wandelgebied.

Aan de wandel in Parque Nacional Garajonay

Maar het eiland is ook klein, het heeft maar zo’n 22.000 inwoners. In San Sebastian, de hoofdstad, wonen ongeveer 6.000 mensen. Bijna zoals in mijn geboorteplaats in Nederland, wat naar Nederlandse maatstaven toch echt een klein dorp is. Heel veel te beleven wat betreft cultuur en uitgaan is er niet. Een middagje shoppen kun je vergeten. De noodzakelijke winkels zijn er, maar binnen een uur ben je 3x rond. Maar er zijn genoeg terrasjes en restaurants in San Sebastian en in de diverse dorpjes. We sliepen in Valle Gran Rey, waar het meeste loos is, want we wilden tijdens die paar dagen niet van alles geïsoleerd zitten en lopend naar een terras of restaurant kunnen.

Valle Gran Rey, van bovenaf gezien. Onze studio was aan de kust.

Er zijn veel hippies op La Gomera. Die zijn er op La Palma ook, maar hier zijn het veelal jongeren met rasta haren die in groepen op het strand zitten te trommelen of psychedelisch zitten te fluiten en waar een horde blote kindertjes en honden omheen dartelt. Op La Gomera zijn het veelal (Duitse) bejaarden met grijze paardenstaarten en sandalen die het ontgaan is dat de jaren 70 allang achter ons liggen. De retro hippie zeg maar. Het geeft een speciale sfeer. Maar het was erg leuk. Drie weken zou ik er niet heen hoeven, maar zo’n tussendoortje is zeker voor herhaling vatbaar.

De rode aarde bij de Mirador de Abrante, een glazen uitkijkpunt. Waar de ramen overigens weleens gezeemd mogen worden.
Zomaar ergens onderweg in Garajonay

Kort voor de brand is een vriendin van ons, in wier huis wij tijdens de vulkaanuitbarsting 3 maanden gewoond hebben, voor een zestal weken naar Nederland vertrokken. Zij vroeg ons of wij gedurende deze periode misschien weer in haar huis wilden wonen. Ze heeft een grote tuin die deels handmatig bewaterd wordt, en waar dus wel naar omgekeken moest worden. Dat deden we graag, we waren twee jaar geleden heel blij dat ze ons de mogelijkheid bood om die eerste moeilijke tijd in haar huis te wonen. Bijkomend prettig voordeel is dat ze ook een heel mooi zwembad heeft en overal mooie terrassen en zitjes, waar we nu met volle teugen van kunnen genieten.

De gezusters in het zwembad

Mijn zus is vorige week hier geweest en ook voor haar was het natuurlijk een extra dimensie, zo’n mooi onderkomen met zwembad. We voelden ons echt op vakantie, aan de rand van de pool met de voeten in het water. Zij is vorige week vrijdag weer vertrokken, net op tijd, want toen kregen we hier een gigant van een calima, maar echt een extreme deze keer. Zoals alles overal extreem is momenteel helaas. Normaliter is het tijdens een calima warm tot heel warm, met name in de hoger gelegen gebieden van La Palma. Heel warm betekent dan zo’n 35 graden maximaal. Aan de kust blijft het meestal dezelfde zomertemperatuur, rond 28 graden. Nu liep de temperatuur op tot boven de 40 graden. En daarbij kwam een hele harde, warme wind. Vooral ’s nachts met windstoten soms tot 100 km/uur🥵🥵. Niet te harden, buiten zijn kon je vergeten of in ieder geval alleen zo kort mogelijk.

In het huis van onze vriendin liep de temperatuur ook rap op, het leek wel een oven. Gelukkig heeft ze airco in de woonkamer en ook in de slaapkamer. Maar die laatste deed het helaas niet goed, blies wel maar koelde niet. Dus hebben we een paar nachten op de bank (gelukkig een hele grote hoekbank met genoeg lengte voor ons allebei) geslapen onder de airco in de woonkamer. In de eetkamer, die we niet gebruiken en waarvan we de gordijnen voor de ramen en de deur dichthielden om de airco koelte in de zitkamer te houden, staat een paar kandelaars met lange kaarsen. Zondagochtend liep ik daar even naar binnen en toen waren alle kaarsen omgebogen door de hitte in de kamer. Een verrassende aanblik, moet ik zeggen.

De omgebogen kaarsen. Gered van een val naar beneden door de hoelahoep hoepel.

Na een paar dagen is de normale temperatuur teruggekeerd en was de wind weg. We kunnen weer buiten eten en koffiedrinken zonder geroosterd te worden. Helaas heeft de tuin (en de natuur overal om ons heen) een flinke tik gekregen. Veel blad is verbrand, vijgen aan de bomen verdroogd, avocado’s aan de bomen verbrand. De meeste grotere planten zullen wel weer bijkomen, maar een aantal is toch echt gesneuveld.

Een dag na de calima ontvingen we gasten uit Sevilla/Andalusië op Puro Atlantico. Zij vertelden dat het daar sinds eind juni niet meer onder de 40 graden is geweest en dat ze zich op La Palma in het paradijs wanen. Ook gasten uit Madrid kwamen met soortgelijke verhalen.

En dan de bouw ….. Karel kon het nauwelijks geloven dat er voor eind juli begonnen zou zijn. Nou, hij had een punt. De dingen die nog met de gemeente geregeld moesten worden zijn gebeurd, de aparejador heeft het werk aangenomen, met de gemeente is contact geweest over de wateraansluiting, dit loopt allemaal. Maar nu zijn er op La Palma geen grondverzetmachines meer beschikbaar. In alle hoeken en gaten wordt gebouwd en daarom heeft de aannemer besloten er eentje uit Tenerife over te laten komen. Volgens zijn zeggen, zou de machine eind vorige week op La Palma aankomen en dan zou er afgelopen maandag begonnen zijn.

Maar ook deze week weinig beweging gezien op het perceel. De excavadora is aangekomen, maar nu is het omdat de ‘acta de replanteo de obra’, het verplichte document voor de officiële start van de bouw, dat getekend moet worden door de architect, de aparejador, de bouwer en door ons, niet getekend kon worden omdat de aparejador intussen op vakantie is tot eind volgende week  🙈😖🙄. Coördinatie is een onbekend begrip op La Palma, geloof ik. De voorspelling van Karel ‘het wordt wel september’ is dus bewaarheid. Hoe dan ook, we zien de huizen van onze bekenden goed vooruitgaan en we blijven het zeggen: Het komt goed. Vroeger of later …

6 gedachten over “Een veelbewogen zomer.”

  1. Wat een verhaal weer, Marja. Ik heb bewondering voor jou en Karel dat jullie het telkens maar weer oppakken en alle ongemak weerstaan en verslaan. Hulde. Hopend dat er nu toch weer voorspoedige tijden voor jullie gaan komen. Hartelijke groet uit zonnig Holland.

  2. Het komt goed Marja.
    Toen wij gingen bouwen duurde alles ook zo lang en dat steeds en nu dit nog. Als je dan denkt we zijn er kwam er weer en nu dat nog. Daar krijg je krullende tenen van. En wij maar denken, als we maar eenmaal in ons huis zitten. En nu, een ogenblik later wonen we er al weer acht jaar. Jullie uitgangspunt is uitstekend want ….. het komt goed.

  3. Marion van Amelrooij

    Het is gelukkig bijna september… En uiteindelijk maakt de start van het bouwen niet uit maar is het oplevermoment veel belangrijker. Volgend jaar zitten jullie vast in het nieuwe huis. Nog even geduld en in de tussentijd is het begieten van de planten in een huis met zwembad en (gedeeltelijk) airco ook zo gek nog niet.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven