Geen fluit gedaan maar toch steeds bezig geweest

[et_pb_section][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text]

De ‘bezoekmaand’ zit er bijna op. Morgen vertrekt Christian, voorlopig onze laatste gast, ook weer naar Frankrijk. Het is ontzettend gezellig geweest de afgelopen weken, maar nu is het goed dat de rust weerkeert. Voorlopig even geen bezoeken meer aan de Roque de los Muchachos, de Poris de Candelaria, het wijnmuseum, de San Antonio vulkaan, de Salinas, etc. etc. Het blijft allemaal even mooi, maar nu even een pauze is ook wel lekker.

De eerste week met onze Nederlandse vrienden was het heerlijk warm, zomers weer. Genieten. Daarna echter hebben we anderhalve week ontzettend veel wind gehad, echt veel wind, wat het buiten zitten lastig maakte, tenzij je een helemaal beschut plekje zocht. Daar ben je op een gegeven moment wel helemaal klaar mee eerlijk gezegd. Zelfs bij onze favoriete kiosko’s aan de kust was het winderig, waren parasols kapot gewaaid en was het ’s avonds eigenlijk op het randje van nét wel of nét niet buiten eten. Ook af en toe wat regen gehad, hoewel niet echt regen van betekenis. Dat is dan wel weer jammer, want dat kunnen we heel goed gebruiken. Onze Franse vrienden hebben daardoor wat minder stabiel weer gehad. Maar desondanks hebben we alles kunnen doen dat we wilden. Nu is het rustig weer, de zon is terug (meestal) en het is prima ‘Palmees herfstweer’.

Wat hebben we zoal gedaan in de afgelopen weken. Nou, behalve braaf naar Spaanse les en de wisselingen in de appartementen, geen fluit eigenlijk. Vooral reisleiders gespeeld en véél te veel gegeten en gedronken.

Het begon allemaal met een tinto de verano bij La Marmota
een dag later eten bij Azul in El Castillo
mmmmmmmm
Natuurlijk gingen we ook naar Frida, gebak eten.
Het terras was vol, maar binnen zaten we ook prima.
Ontbijt bij Palmerita Café, ook al zo lekker.
Afgezakt naar de Poris de Candelaria
Eten in El Remo bij Kiosko Reme.
Vis eten met onze Franse vrienden bij Kiosko Los Guirres
Het vest was wel nodig.
Doe er nog maar een.
De magnum die Karel bij zijn afscheid van de ‘sapeur pompiers’ kreeg kort voor ons vertrek uit Frankrijk werd nu ontkurkt (en geleegd).
Het moment van ontkurken moet worden vastgelegd.
Restaurant El Balcón in de haven van Tazacorte. Eerste keer voor ons, was niks mis mee maar heeft ook geen onuitwisbare indruk op ons gemaakt. Wel leuk uitzicht.

Op ons terrein staan nogal wat oude, verwaarloosde druivenstokken. Dat kon Georges uit Frankrijk, die zelf ook een grote tuin heeft, mét druiven, niet aanzien. Hij heeft voor ons een begin gemaakt met het snoeien en opbinden. Ons eerste stukje ‘vigne’ is een feit. Volgend jaar zullen we volgens Georges zeker druiven kunnen oogsten. We hebben ons voorgenomen om er zelf mee verder te gaan, want er staan er nog veel meer her en der op het nog ‘onontgonnen’ deel van ons terrein.

Dit stukje is klaar
Ziet er toch perfekt uit zo ?
Opgebonden en gesnoeid, maar hier moet nog wat onkruid weggehaald worden.

Verder waren we nog bij het nieuwe bezoekerscentrum in Todoque ‘Cueva de las Palomas’ en in het piepkleine wijnmuseum, maar daarover een volgende keer meer.

En gisteravond, voorlaatste avond met Christian, genoten we van een mooie Bourgogne

Vanavond laatste avond van Christian, daarom nog een laatste keer (vooralsnog) buiten de deur eten, Tasca Catalina wordt het deze keer. Morgen is het feest voorbij, terug naar het normale leven en nog even trachten de broekriem aan te trekken voordat de kersttijd eraan komt. Dat dreigen ook calorierijke dagen te worden.

In het najaar/winter zijn de zonsondergangen het mooist (vinden wij), omdat er dan vaker wolken zijn en er daardoor een mooier kleurenspel te zien is. Bij een wolkenloze zomerhemel is dat minder het geval. Een paar zonsondergangen ter afsluiting.

Vanaf ons eigen terras.
Aan het strand.
En gisteravond, wederom vanaf ons terras.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

9 gedachten over “Geen fluit gedaan maar toch steeds bezig geweest”

  1. Weereens een voortreffelijke paar dagen bij Karel en Marja.
    Noglaas bedankt !! En tot 2020.
    Ik wens jullie ook een goede reis naar Nederland .

  2. Jeetje Marja, dat ziet er allemaal heerlijk uit en ook zeer gezellig. Georges is dat de buurman met het huis aan de vijver en de Zwanenwaterfiets?? Leuk ook die magnum als geschenk van de brandweer, een mooi aandenken aan jullie tijd in Thury. Nu kunnen jullie dus even relaxen, geniet ervan. Groeten van Frank en Thea

  3. Jeee wat een mooie foto’s en verhalen Marja en Karel Fijn dat jullie gasten (én julliezelf ook) zo genieten… t ziet er ook zo mooi/leuk/verzorgd uit, wel gewend van jullie natuurlijk!
    Én ja een eigen vigne ontbrak er nog aan benieuwd…!
    Heel leuk om jullie berichten te lezen/zien!!! We volgen jullie zeker én wie weet komen we…. een keer!
    PS zag ik Carin bij jullie aan tafel zitten? Groetjes‍♀️
    Jan Willem en Charlotte

  4. Anne-Mieke en Jos

    Wat een heerlijke foto’s. Ik geloof meteen dat het erg gezellige weken zijn geweest. Hopelijk komen de vigne nog een keer bewonderen en proeven natuurlijk.
    Veel groeten en geniet van de rust nu. Anne-Mieke en Jos

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven