Op deze 5e december van dit rare jaar,
komen 6 vrienden op La Palma bij elkaar.
Sint had dit in de wandelgangen vernomen
en is toen snel naar La Palma gekomen
om een paar feiten op een rijtje te zetten,
dat ligt hem nu eenmaal beter dan chatten
En de opdracht was zonneklaar,
Voorlezen vanavond, anders zijn de rapen gaar.
Het was me het jaartje wel, zo had Sint gehoord
En hij vroeg zich dan ook af, zijn ze daar inmiddels niet gestoord?
Allemaal in Spanje woonachtig
zijn de verschillen toch groot en waarachtig.
Waar Sint woont op het Spaanse Peninsula
beperkte de overlast zich grotendeels tot corona.
Dat leek hem toch al ellende genoeg,
met onder andere beperkte toegang tot restaurant en kroeg.
Ook de vrienden op La Palma hadden hiervan last,
Want in hun vakantiehuizen kwam bijna geen gast.
En de bouwvergunning die Tom en Anne was beloofd,
waar ze zo lange tijd in hebben geloofd,
Nee, afkomen deed de permiso uiteindelijk niet,
Dit tot grote spijt van hen en Zwarte Piet,
En net toen het allemaal weer wat beter werd,
Gebeurde er iets waardoor de ogen opnieuw werden opengesperd.
In augustus was er een verschrikkelijke calima,
Ook voor la Palma was dit er een zonder weerga,
Overal op het eiland dik boven de 40 graden,
een kip kon spontaan worden gebraden,
Daarbij ontstond een gigantische fik,
Meer dan 60 huizen kregen dat vol voor de mik,
De huizen Van den Eynde en Brummer ontsnapten gelukkig daaraan,
Ze hadden toch even angst dat hun domeinen eraan zouden gaan.
Kort daarna bleek dit toch allemaal maar spielerei,
Want daar kwam ineens ‘La Bestía’, voorbij,
In september begon de grond onder de voeten te trillen,
Zelfs in Puntagorda kregen Hans en Anky de bibbers in de billen
Geen zorgen zeiden de kenners, echte vulkanologen,
Het eiland zou die uitbarsting goed kunnen gedogen,
Pas weken later en ver in het zuiden,
Zou er wellicht ooit wat lava zijn te duiden.
Maar helaas dat bleek niet goed voorspeld,
Op 19 september brak het beest uit met veel geweld,
Met een enorme knal begon het armageddon,
Waarvan velen meenden dat het niet zijn kon,
Binnen de kortste keren bedekte de lava de eerste huizen,
En inmiddels staan er al meer dan 2000 kruizen,
De tweede dag al sneuvelde de Brummer finca,
Voor hen echt een drama zonder weerga.
Maar gelukkig wisten Anne en Tom wat dat met een mens doet,
Meteen kwamen ze hen met veel troost tegemoet
op dat moment onwetend van wat nog komen ging
En welke ellende ook hen boven het hoofd hing.
Je hele hebben en houwen ten onder zien gaan, het is toch wat,
Gelijk ligt je hele leven op zijn gat,
Inkomen, dagelijks leven, het verandert op slag,
Je kunt er met je verstand niet bij, dat zoiets zomaar mag.
De veilige haven van Anky en Hans in Puntagorda was een zegen
Samen uithuilen, praten, eten, waardoor de zorgen voor even zwegen
In hun Casa Demetria kwam het denkproces op gang
aan een leven na de vulkaan, ook al duurt dat misschien nog lang.
De wijkjes van de Brummers en Van den Eyndes zijn weggevaagd
En dit lot heeft ook vele anderen definitief uit hun huizen gejaagd.
Iedereen in evacuatie en tijdelijk onderkomen,
Hopelijk vinden ze allemaal straks weer de plek van hun dromen.
Maar voorlopig raast en brult de vulkaan maar door
En met zijn lava trekt hij een vernietigend spoor
door het mooie Palmese Aridanedal
dat hierna nooit meer hetzelfde zijn zal
Het eiland is nu voor altijd wereldberoemd,
En wordt in elke krant en op tv genoemd
La Isla Bonita, de onbekende stille Canarische kracht
Is verworden tot een diva van formaat, wie had dat gedacht
Ja werkelijk, Sint is ervan ondersteboven
En ook zijn Pieten kunnen het nauwelijks geloven
het drama dat zich afspeelt op dat vlekje in de Atlantische Oceaan
Hopelijk is het met het monster spoedig gedaan
Dan kunnen de bewoners van La Palma weer ‘adelante’
Want dat gaan ze doen, heus, ze weten er van wanten
De schouders eronder, een voor allen, allen voor een
Met solidariteit en saamhorigheid houden ze elkaar op de been
La Palma wordt weer het mooie meisje van weleer,
Dat staat in het Grote Boek van Sint, hij leest het keer op keer
Het heerlijk avondje is gekomen, dus Sint moet er nu snel vandoor,
Zijn Pieten zijn al op de boot en roepen hem in koor
In Nederland wordt met smart op hem gewacht,
Want de cadeaus moeten de schoorsteen in, en wel vannacht
Dus lieve vrienden, hef samen het glas en ga aan de dis,
Want vulkaan of geen vulkaan, het leven gaat door, zo waar als het is.
Geschreven in een eenmalig co-schrijversschap door de Sint, Karel en Marja
Formidable poème pour la St Nicolas…de la tristesse et de l’espoir pour un nouvel avenir .
Onvoorstelbaar knap hoe solidair
Jullie zijn, chapeau.
Wat een geweldige gedichten, ze schreven geschiedenis en horen voor het nageslacht in een museum thuis. Verder hoop ik dat je uit ‘Ik houd van lekker eten’ nog maar veel inspiratie mag opdoen, heerlijk.
Het was echt zo’n gezellige avond, zo een die je niet vlug zult vergeten. Bedankt.
Fijn dat positieve taal jullie leven weer verrijkt. Geniet van elkaar en het komt voor mekaar.
Wat een flexibiliteit! Een gedicht, heerlijke Sint producten en “gewoon” doorgaan..
Karel zal ongetwijfeld met Kerstmis weer heerlijk gaan koken: wens jullie alvast een mooie , sfeervolle decembermaand met alle vrienden op La Palma en heel veel voorspoed en gezondheid in 2022!
Proost!
Mooi geschreven!!!!
Wat mooi verwoord Karel en Marja!! We hopen tot binnenkort!
Bijzonder mooi gedicht !! Karel & Marja wij wensen jullie heel veel sterkte . Maar met de kracht die jullie uitstralen zal dat goed komen.
Ik fluisterde Sint in zn oor
“Volgens mij willen ze daar toch gewoon door!”
Dus Sint, weest nou geen krent,
Wees eens een vent,
Doe eens vreselijk gek,
En schenk ze een nieuwe plek!
En zit die in hun schoen,
Krijg je van mij een knallende zoen!
Top geschreven. Chapeau
Succes met alles.
Prachtig, slik…
Veel respect voor de “Brummers en Van den Eyndes”, wat een sterke mensen zijn jullie
Met open mond gelezen, vol jaloezie en grote bewondering voor jullie dichtkunst en doorzettingsvermogen.
Dat jullie goed gezond mogen blijven.
wat een prachtig gedicht dat alles verwoord gweldig ik ben apetrots op jullie en ik zie uit naar Kerst als jullie bij mij zijn is altiid een feest Je apetrotse Mam
Fantastisch gedicht. Alles wat gebeurd is zit erin. Knap verwoord en dat nog wel op rijm . Wat een zegen dat jullie ook daar weer zo’n lieve vrienden hebben, maar dat kan ook niet anders. Jullie zijn zo positief
Karel en Marja,
Hoewel de vulkaan nog steeds niet rust,
Is jullie energie nog lang niet uitgeblust!
Om na zoveel ellende en verdriet de draad weer op te pakken zoals jullie doen, vraagt
veel moed en doorzettingsvermogen.
Ondanks alle verdrietige momenten gaan jullie door!
Petje af! Wij wensen jullie enorm veel sterkte en succes !!
Wat een prachtig gedicht! Respect voor hoe jullie de ellende op La Palma tegemoet treden! Wij lezen de blog met belangstelling en hopen dat de vulkaan zich eindelijk koest gaat houden, zodat er weer aan wederopbouw gedacht kan worden..
Sterkte met alles en hopelijk ooit tot ziens op La Palma !
Groet Vincent en Loes