In Fase 2 – Toch weer naar de Tajinastes– Vivero Insular

We zitten nu een week in Fase 2 van de desescalada. Dat betekent dat we weer met groepen van maximaal 15 personen mogen samenkomen, de stranden zijn weer geopend, restaurants mogen ook binnen weer gasten ontvangen met 40% capaciteit en ook de grotere winkels (boven 400 m²) en winkelcentra zijn weer open. Wel moeten er mascarillas gedragen worden in openbare binnenruimtes en als het niet mogelijk is om een afstand van 2 mtr aan te houden dan ook buiten.

Helaas zijn er de laatste dagen weer een paar covid-19 besmettingen bijgekomen na geruime tijd zonder nieuwe ‘casos positivos’. We zijn er nog niet vanaf, ook al doen we het goed met z’n allen op La Palma.

Vorig weekend en het begin van de week was het erg warm op La Palma, calima-temperaturen van boven de 30°C. Daarom besloten we onze ochtendwandeling (nou ja, niet elke ochtend, zo’n 4x per week) wat vroeger te doen dan gebruikelijk. Wekker op 7 uur gezet (slik) en om 7h30 op pad. In plaats van uitzicht over de oceaan hadden we uitzicht op een dik wolkendek onder ons, een ‘mar de nubes’. Bijzonder verschijnsel, we hadden het een paar ochtenden lang. Tijdens onze wandeling, waarbij we constant uitzicht op zee hadden, zagen we het wolkendek omhoogschuiven tot aan het kerkje van Todoque, waarna de wolken oplosten. Bij thuiskomst om 8h45 was alles weg.

Vanaf maandag was recreatief strandbezoek weer toegestaan. Dus wij meteen maandag einde van de middag op pad. Maar wat een deceptie. Op het strand van Tazacorte werd nog gewerkt met bulldozers om het zand weer netjes te maken. Het strand van Puerto Naos was afgesloten, er was een woud van paaltjes in het zand gezet, om aanloop- en vertrekroutes te maken en het strand werd in vakken verdeeld, benieuwd hoe dat er uiteindelijk uitziet. Op Charco Verde werd niet gewerkt maar het was wel afgesloten. Bij La Bombilla werd gezwommen, alleen is daar geen strand, moet je via een soort van roestig ijzeren hek dat in het water ligt het water in en uit. Niks voor mij. Karel heeft wel gezwommen en genoten. Ik hield het bij een drankje bij Cocomar, dat weer geopend was. Het water is altijd super helder in La Bombilla. Intussen hebben we begrepen dat alle stranden weer open zijn. Het stadsstrand van Santa Cruz en ook Bajamar zag eruit zoals altijd, geen paaltjes of vakken. Toch een stuk gezelliger om te zien.

Het is weer agapanthus tijd, ze bloeien welig in onze tuin, echt mooi.

Nog mooier zijn de bloeiende Tajinastes op de Roque de los Muchachos in mei/juni, nu dus. We zijn er al twee jaar achter elkaar naar toe gereden en waren het dit jaar daarom niet van plan. Uiteindelijk konden we de verleiding toch niet weerstaan en zijn we zaterdag naar boven gereden. Het was tenslotte een feestdag, Día de Canarias. Ze zijn zo bijzonder, magisch mooi. De Tajinaste groeit alleen op La Palma en Tenerife, boven de 2.000 mtr hoogte. Je moet er dus wel wat voor doen om ze te zien. Allereerst goed in de gaten houden wanneer ze bloeien, want voor je het weet is het alweer voorbij, en dan de lange rit naar de Roque maken. Dat maakt het voor mij eigenlijk extra bijzonder. Ik word er echt helemaal stil van, als ik daar tussen de manshoge stengels sta, vol met kleine paarse bloemetjes, met het groen van de pijnbomen eromheen, de strakblauwe lucht erboven en de oceaan overal rondom zichtbaar. Nu overigens niet, want er hing bewolking onder ons.

Jammer genoeg was het laatste stukje weg naar de top van de Roque tussen de sterrenwachten nog afgesloten vanwege corona, dus moesten we ons ‘behelpen’ met het uitzicht vanaf de mirador Los Andenes. Wat ook geweldig mooi is overigens, zelfs met een dik pak wolken onder ons.

Langs de oostkant zijn we weer afgezakt richting Santa Cruz, daarbij 5 klimaatzones doorkruisend met geweldig mooie vegetatie onderweg. Afgesloten bij de Thai op het strandje van Bajamar. Simpel maar lekker.

En afgelopen week zijn we naar de Vivero Insular in Puntallana geweest. Karel moest en zou zijn drago’s kopen. Dat is gelukt. En wat leuk was het daar! Geen toeters en bellen, gewoon een aantal bedden met autochtone planten. Een super-enthousiaste jongen, die ons alles liet zien en veel vertelde over de planten. En er waren drago’s. Vrij grote, van 25 euro per stuk. Toen hij onze bedenkelijke blik zag, zei hij dat hij even met de ‘jefe’ ging overleggen. Toen hij terugkwam wees hij ons op een rijtje met kleinere, die waren 3 euro per stuk. ‘Kijk, nou gaan we praten’, het betere werk. Toen kwam de vraag hoeveel stuks. Karel wilde er 10. Volgens mij veel te veel voor het stukje grond dat wij ervoor bestemd hebben en volgens de chico, die we een foto van het grondstuk lieten zien, ook. Ik wilde er maar 6. De chico volgde de discussie met veel belangstelling. ‘Normalmente, las mujeres mandan’ zei hij. Normaliter hebben de vrouwen de leiding. Maar Karel geeft zich niet zo snel gewonnen in een discussie. Dus na een minuut of 5 van gesteggel, kwamen we op het compromis van 8 uit. Dus, aldus Karel tegen de chico, zullen wij binnenkort het eerste dragobos van Los Llanos hebben. Hij beloofde te komen kijken. Heb hem geadviseerd dat over een jaartje of 20 misschien eens te doen, haha.

Maar natuurlijk kochten we ook nog wat andere planten: een paar Tajinastes. Nee niet die van de Roque, maar Tajinastes de la zona costera, voor de kuststreek. Niet zulke grote als die op de Roque, maar ook heel mooi, blauw en wit. Dan Guaidil met witte bloemen. Tabaiba Dulce – wolfsmelk. En Canarische lavendel. In totaal 16 planten en we betaalden 40 euro. Karel wil volgende week terug 😊.

Allemaal planten die, eenmaal geworteld, echt nauwelijks water nodig hebben en dat moeten we hebben. In de tuin rondom ons huis en de appartementen hebben we geweldig mooie planten staan, maar het grootste deel daarvan moet regelmatig bewaterd worden. Voor de overige delen van het terrein willen we alleen autochtone planten die geen bewatering nodig hebben. Zeker ook gezien de watersituatie op het eiland, die echt nijpend begint te worden. We hoorden deze week van een bekende dat er in El Paso in de afgelopen week gedurende 2 nachten geen water was tussen 12 en 6 uur. En dan moet de zomer nog beginnen.

Voor de komende week is, door sommige voorspellers met grote stelligheid, behoorlijk wat regen aangekondigd. Regen in juni, dat is echt heel ongewoon, maar wat zou het mooi zijn als het klopt. Laten we het hopen !