Hoewel de vulkaan nog steeds onverminderd vuur spuugt, begint de nieuwe realiteit zich steeds meer aan ons op te dringen. Het is zoals het is en we zullen ermee verder moeten. En dat gaan we ook zeker doen.
Vrijdagmiddag moesten we opeens uit voorzorg evacueren uit ons logeeradres omdat er gevaar was dat de kraterrand zou instorten. Dat is uiteindelijk ook gebeurd, waardoor 2 lavastromen zijn samengevoegd, maar dit was gelukkig niet aan onze kant. Weer koffertjes in de auto gegooid met allerlei losse spullen erbij en op zoek naar overnachtingsadres. Uiteindelijk mochten we ’s avonds om een uur of negen toch terug, het gevaar was geweken. Ik weiger nu om de koffer uit te pakken en we nemen steeds als we weggaan (ook om boodschappen te doen) alles mee in de auto. Daar voel ik me het beste bij. Totdat het ophoudt.
Er is in een week tijd een volledig nieuwe vulkaan ontstaan van een paar honderd meter hoog, de vulkaan zonder naam, waar vandaan een enorme lavarug het dal in loopt. Het landschap is compleet gerestyled, zou je kunnen zeggen. Maar dan wel door een hele slechte stylist.
Gisteren werden we verrast door het feit dat enkele vrienden en familieleden een steunactie voor ons zijn begonnen, zo ontzettend lief, we hebben er gewoon geen woorden voor. En zoals ik in het vorige blog al schreef, is ons verhaal maar één van de velen. Mocht u een donatie willen doen voor de getroffen bewoners van La Palma in het algemeen, dan staat daarvoor ook een mogelijkheid op de pagina. Nu al heel veel dank voor alle donaties en de betrokkenheid van iedereen. Het doet ons geweldig goed en we gaan op een later moment iedereen persoonlijk proberen te bedanken.
Klik hier om naar de pagina van de steunactie te gaan.
Intussen bereiken ons steeds meer berichten van andere vrienden en bekenden dat huizen ook vernietigd zijn en terwijl ik dit schrijf komt er een video binnen waarop te zien is dat de kerk in het dorpje Todoque, een stuk onder ons oude huis gelegen, instort. De lavastroom die de afgelopen 2 dagen zo goed als stil lag, is opeens versneld verder gaan stromen. Onze dart- en pingpongzaal is nu ook weg evenals het fijne terras van de sympathieke Emanuelle en Valentina, waar we onze vaste ‘afterparty’ hielden. Gisteren en vanochtend zijn alle dartspullen en de pingpong tafel nog weggehaald door Karel en andere clubleden. Net op tijd gered. Diverse vrienden hebben in de buurt beneden het kerkje hun huis, we houden ons hart vast. Vanmiddag zijn we nog naar het huis van een vriendin gereden om te proberen daar nog wat spullen te redden. Zijzelf is in Duitsland al vanaf begin deze maand en wij hebben een sleutel van haar huis. Eerder deze week mochten we er niet naar toe, te gevaarlijk.
We dachten vanmiddag, we gaan het nog eens proberen. De lavastroom is daar inmiddels voorbij getrokken en is dus niet meer zo ‘vers’. Inderdaad mochten we onder begeleiding van een auto van de Guardia Civil erheen. We hebben haar laptop, tv, printer, camera en nog wat documenten en persoonlijke dingen kunnen meenemen. Het idee was om het morgen weer te proberen om nog wat meer weg te halen. Maar het is te laat. Haar buren die we eveneens kennen en die vanmiddag ook nog een poging waagden, lieten weten dat het niet meer mogelijk was, de lava stond zo goed als in de achtertuin, zoals bij ons op dinsdagochtend het geval was.
Begin deze week huilden we om het verlies van onze mooie finca, vandaag huilen we om onze vrienden.
Liefste Marja en Karel,
Ik vind het allemaal zo ontzettend droevig maar deze periode zal ook voorbij gaan. Het komt ooit wel goed. Churchill zei “when you’re going through hell, keep going”.
Ik denk veel aan jullie en wens jullie heel veel sterkte.
Michael
Paul Kruger in Zuid Afrika heeft ooit es gezegd “alles sal reg kom ”
Veel liefde
Ik volg alles, via Siepko, via het nieuws en nu via jou blogs. Blijf schrijven, wij leven met jullie mee.
Wat vreselijk voor iedereen, wij hebben wel eens bij jullie in Frankrijk overnacht en wij hebben een paar keer een huis gehuurd via Oceaanzicht in de buurt van Tijarafe, kan niet anders dan iedereen veel sterkte te wensen
Lieve lieve Karel en Marja, wat enorm erg, we leven mee vanuit Veenendaal. Hou vol en doe voorzichtig. Dikke knuffel Jan en Corry Hol
Ik volg je verhalen op de voet en leef erg met jullie mee.
Ook veel kracht en doorzettingsvermogen gewenst vanuit Breda!
Lieve Karel en Marja,
Ik leef met jullie mee en wens jullie veel sterkte toe!
Dikke knuffel
De Brummertjes. Zo heten jullie bij ons sinds een verblijf in Bourgogne. Sinds dien volgen we jullie blog en nu volgen we jullie in ons gebed. Sterkte met de hele toestand! Hartelijke groet Emiel en Barbara
Ik volg jullie verhalen en leef met jullie mee. Heel veel sterkte.
Lieve Karel en Marja, ik kan me zo goed voorstellen dat je alles wat je nog hebt steeds meeneemt. Ook het filmpje van Karel vind ik heel bizar. We denken heel veel aan jullie en leven erg mee. Onze deur staat altijd open voor jullie. Sterkte en tot gauw.
Lieve Karel en Marja, heel veel sterkte in deze bizarre situatie waar jullie in beland zijn! We kunnen niets op zo’n afstand doen alleen veel ondersteuning geven aan Mama Riet d. m. v . bezoekjes bellletjes etc. dat ze ook haar verhaal kwijt kan! Lieve groetjes
Fijn om op de hoogte te blijven door jullie blog. We proberen hier op allerlei manieren om in nieuwe informatie te komen. Voor de pers hier is het nieuwtje eraf dus daar horen we niet veel laatste nieuws. Beter is Spaanse internet.
Sterkte !!!
Fijn om je blog te lezen. Ook ik vond het filmpje van de kerk schokkend. Vooral omdat het er na het stoppen van de lava, aan de overkant van de weg, zo trots bij stond. Maar helaas de lava zoekt meedogenloos zijn eigen weg.
Lieve Karel en Marja,
Woorden schieten tekort. We denken aan jullie en wensen jullie heel veel kracht en moed toe. Blijf sterk, samen komen jullie er weer bovenop.
Lieve groet,
John en Miranda Verhoeks
Lieve Marja en Karel ,
We zijn jullie altijd blijven volgen op het blog en wat leven we nu met jullie mee . Bizarre beelden . Heel veel sterkte en hoop dat jullie een volgende droom mogen waarmaken hoe moeilijk het nu ook lijkt . Jacqueline en Jan van der Post
Wij leven zo met jullie mee en hebben jullie ook gesteund. Ik weet dat jullie ook alles doen om anderen te helpen en nu hebben jullie hulp nodig. Mooie herinneringen met jullie. Veel liefs. Nathalie en Nick
Wat een bizarre wereld waar jullie opeens in terecht zijn gekomen. Heel veel sterkte de komende tijd!
Lieve Marja en Karel,
ook wij zijn wel eens bij jullie in Frankrijk geweest en hebben het hele ontstaan van Finca Paraiso via de blog gevolgd. Een bezoek stond nog steeds op ons verlanglijstje. Zo afschuwelijk dit allemaal voor jullie. Denk er bijna dagelijks aan. Nogmaals heel veel sterkte. En ja, uiteraard steunen wij jullie ook. Hopenen voor betere tijden. Lieve groetjes, Peter en Anja
Ook wij zijn bij jullie te gast geweest. Heel erg dat dit jullie en anderen is overkomen. Veel sterkte met alles en natuurlijk met de wederopbouw.
Groet Carla & Beer