En voort gaat ‘la bestía’

Alweer 3 weken houdt de vulkaan zonder naam La Palma, of beter gezegd het Aridanedal, in zijn greep. Vorige week had ik het helemaal gehad met de constante herrie en de asregen en het zicht op de fonteinen van lava. Veel mensen zeggen dat we zo positief zijn, en dat is ook wel zo, maar soms is dat echt even niet het geval. De redding kwam van onze lieve vrienden Hans en Anky uit Puntagorda. In hun mooie Casa Demetria konden we een paar dagen bijkomen. Wat een verademing daar in het noordwesten. Niks te merken van de vulkaan, alleen op de laatste avond toen de wind draaide een beetje gebrom af en toe op de achtergrond. De natuur is er prachtig en groener dan in het Aridanedal. Tsja, er valt dan ook meer regen. En het leven ging er zijn gewone vredige gang.  Karel wilde er wel meteen blijven. We hebben er dan ook een paar percelen grond bekeken.

Toen we terugkwamen, was ik tot rust gekomen en ik pak nu zelfs niet meer elke avond mijn koffertje en tassen in 😉.

De solidariteit en saamhorigheid is echt ongekend op La Palma, mensen huilen en lachen samen en helpen elkaar waar maar mogelijk is. Ook bij de diverse instanties waar we ons intussen gemeld hebben als ‘afectados’ van de vulkaan niets dan medeleven, vriendelijkheid en behulpzaamheid. In de sporthal van Los Llanos is een enorm hulpcentrum ingericht, waar mensen kleding, gebruiksgoederen, eten en drinken kunnen krijgen (veelal geschonken door winkels en bedrijven). En zelfs een goed gesprek met een psycholoog als je er even doorheen zit. We spraken daar een dame uit Venezuela die sinds 6 jaar op La Palma woont. Ze vertelde ons dat haar ouders in Venezuela een welvarende finca hadden met landbouwgronden etc. En dat 10 jaar geleden, toen vriend Chavez, tevens president van deze socialistische heilstaat, op het hoogtepunt van zijn macht was, de hele boel onteigend werd en de familie per direct zonder iets kon vertrekken. ‘Dus ik weet wat verlies is’, zei ze me. Zij is op La Palma een nieuw leven begonnen, ons gaat dat ook lukken.

De sporthal in Los Llanos

Deze week kregen we goed nieuws van de verzekering, dwz van het ‘consorcio de compensación de seguros’. Dit is een soort calamiteitenfonds dat in geval van natuurrampen de verzekering overneemt. Het consortium gaat uitbetalen. En snel ook, een gedeelte hebben we al ontvangen. Ongekend, we hielden rekening met een maandenlange procedure, niet dus. Dit feit, samen met het gegeven dat we vanaf januari een huurhuis gevonden hebben waar we langere tijd kunnen blijven, heeft mij veel rust gegeven. Nu kunnen we echt vooruit gaan kijken en zijn we ons aan het beraden waar we zouden willen gaan wonen.

Karel wil eigenlijk overal wel wonen. Zodra hij iets leuks te koop ziet zegt hij ‘daar gaan we naar toe’, al is het in Garafía, het hoge, lege noorden van La Palma. Dat gaat mij te ver, letterlijk en figuurlijk. Voor mij geldt dat ik toch het liefste in het Aridanedal zou blijven, ben erg gehecht aan Los Llanos en omgeving, maar de mogelijkheden hier zijn door de vulkaanuitbarsting wel drastisch beperkt.

Los van het feit dat heel veel huizen onder de lavastroom verdwenen zijn, is het hele zuidwestelijke deel dat achter de ‘frontlinie’ ligt, zo goed als onbereikbaar geworden. Alle doorgaande wegen zijn door meters lava geblokkeerd. Om naar Puerto Naos, Las Manchas of Fuencaliente te kunnen, moet je nu via de tunnel naar de oostkant en dan om de hele zuidpunt heen terug omhoog rijden. Een ritje van ik schat zo’n 1½ uur. Wat voorheen 10-15 minuten was. De mensen die daar hun huis hebben zijn daardoor ook behoorlijk in de aap gelogeerd. Zeker zal er een oplossing komen voor de ontsluitingswegen, maar wanneer? Zo eenvoudig is dat ook weer niet.

Los daarvan hebben we niet zoveel trek meer om op de flanken van de Cumbre Vieja te blijven. Statistisch gezien zullen we nu weliswaar nooit meer een uitbarsting meemaken, maar we gokken het er toch maar niet op. Dus richten we onze blik op de streek direct rondom Los Llanos en El Paso (maar daar is het al behoorlijk vol), op Tijarafe, Puntagorda dus (ook al vind ik dat wel erg ver weg) en ook het gebied Santa Cruz-Puntallana wijzen we niet bij voorbaat af.

Volgende week hebben we al een paar afspraken staan met makelaars. We moeten het ijzer smeden als het heet is (heet is het in ieder geval hier 🥵😊) want we zullen zeker niet de enigen zijn die op zoek gaan. Maar ergens creëren we een Finca Paraíso 2.0 !

Karel rijdt de hele dag heen en weer met volle samuros (zo heten die rubberen manden hier) met lavazand/as. Hij heeft er zo’n 47 weggereden, à 40 kg per stuk. En er zullen er waarschijnlijk nog vele volgen, als de uitbarsting nog lang aanhoudt. Langs de weg staan containers waarin we het spul kunnen deponeren.

Op het moment dat ik dit schrijf, zaterdagavond om 20h30, gaat het monster alweer een tijdje verschrikkelijk tekeer en ik lees net dat de noordkant van de krater verder is ingestort. 😰 Misschien de spullen toch maar weer een beetje bij elkaar leggen …..

26 gedachten over “En voort gaat ‘la bestía’”

  1. Ben Wijnvoord

    Ik bewonder jullie doorzettingsvermogen en positieve instelling. Ondanks het goede nieuws mbt de verzekering hebben jullie nog een lange weg te gaan. Maar het gaat jullie lukken.

      1. Lieve Karel en Marja,

        Wij woonden in St Cruz maar hadden de beschikking over een “buitenhuisje” in Puntagorda. Heerlijk was het daar frisse lucht en mooie natuur. Dus kijk vooral ook daar naar een nieuwe mogelijkheid.
        Mensen die straks jullie nieuwe B&B weer gaan bezoeken maakt het denk ik niet eens zoveel uit waar op het eiland. Ze gaan toch alles op het eiland bekijken! En bij jullie zitten ze altijd goed.
        Heel veel sterkte we volgen het nieuws over La Palma elke dag, en denken aan jullie.
        Groeten Ruth en Hans (Champignolles)

  2. Lieve Marja en Karel, wat fijn dat het financiėle deel snel verloopt en dat alle instanties meewerken en meeleven. Ook dat jullie een huurhuis hebben gevonden, dat levert toch straks meer rust in jullie leven. Succes met de zoektocht naar een nieuwe locatie. Liefs van Frank en Thea

  3. Ik wens jullie heel veel sterkte toe. Het is bijna niet te bevatten wat La Palma en de bewoners overkomt. Jullie vinden jullie vast een mooi nieuw plekje, dat gaat goedkomen. Succes met de zoektocht en houdt moed. Margje

  4. Rolf en Joyce van Strien

    Wat een ellende en wat knap, dat jullie ondanks alles toch positief proberen te blijven. Het is echt angstaanjagend dit alles op de foto,s te zien. Wat goed, dat de mensen ondanks alles toch proberen positief te blijven.
    Begrijp Karel wel dat hij al contacten gelegd heeft met makelaars, maar vooral niets te snel en overhaast doen. Jullie hebben samen een prachtig bezit – vooral niet zo snel opgeven ! Als alles wat rustiger geworden is, dan hebben jullie alle tijd om nieuwe plannen te maken of dan toch gewoon te blijven in jullie prachtige Finca op La Palma ! Goede moed Karel en Marja en een opbeurende groet uit België

      1. Rolf van Strien

        Dag Marja,
        dat veranderd natuurlijk alles. Ja, dan hoop ik van harte dat jullie snel een mooi en vooral zeker nieuw plekje kunnen vinden – heel veel succes en sterkte met deze verdrietige situatie.
        Groet, R o l f

  5. Nicolle Bouwmeester

    Beste Karel en Marja, wat een flexibiliteit tonen jullie! Diepe buiging hiervoor en voor jullie doorzettingsvermogen. Hopelijk vinden jullie snel een mooie plek om weer een paradijsje te bouwen. Sterkte!

    1. Geweldig jongens, houdt moed. Wij herhalen ons aanbod : als jullie er even helemaal uit willen, dan staat het hotel waar ons logement is open voor jullie. Kost en inwoning voor ons. Sterkte en knuffel aan Marja.
      Groet. Ruud

  6. Bolt Mireille .

    Quel courage vous avez tous les deux ! Chapeau , vous êtes vraiment formidables , vous positivez le plus possible , bravo . Nous pensons toujours très fort à vous deux et nous ne sommes pas les seuls . Bisous , bisous .

  7. Goedemorgen Karel en Marja,

    goed te horen dat jullie zo positief zijn. Snap dat het moet en dat bij de pakken neerzitten ook geen oplossing is. Je moet weer vooruit maar het lijkt me oh zo moeilijk.
    Heel veel sterkte met de momenten dat het even niet meer gaat
    Wij denken aan jullie en blijven jullie volgen.

    Groet vanuit Nederland.

    Peter en Anja

  8. Heel “natuurlijk” dat jullie af en toe een flinke deuk hebben, maar toch zijn jullie “bovennatuurlijk”. Ik lees jullie wedervaren met verbazing en diep respect!

  9. John en Miranda Verhoeks

    Lieve Karel en Marja, wat een ongelooflijk moeilijke tijd voor jullie. We wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe. Jullie komen dit te boven. Veel succes met het vinden van een nieuwe fijne plek om te wonen. Lieve groet, John en Miranda Verhoeks

  10. Jan van Strien

    Bedankt weer voor de update. Fijn dat er een vervangend fonds is waaruit schade uitgekeerd gaat worden. Succes bij het vinden van een nieuw eigen stukje La Palma.

  11. Petra & Ruud Schouten

    Lieve Marja & Karel, ontzettend bewondering voor jullie optimisme. Het is niet niks wat jullie trof en treft en waar jullie nu voor staan. Fijn dat de zakelijk financiële kant wel snel op gang is gekomen. Dat geeft dan wel wat rust. Waar jullie ook uiteindelijk opnieuw neerstrijken, en een Paraiso 2.0 ontstaat; Ruud en ik komen jullie zeker nog een keer bezoeken lfs Petra en Ruud

  12. Margriet en Luuk

    Goedemorgen Marja en Karel, wat blijven jullie optimistisch, onder omstandigheden die wij hier ons niet goed kunnen bevatten. Met deze houding gaat het jullie vast lukken om iets nieuws te vinden en dat tot een succes te maken. Wij wensen jullie daarbij heel veel kracht toe.
    Groet Margriet en Luuk

  13. Hans en Jennie

    Waar haal je zoveel optimisme en doorzettingsvermogen vandaan? Die bron moet je zuinig op blijven! Wij verloren de nodige reisbagage in dit inferno, maar dat is niets in vergelijking tot jullie. Onze reisverzekering kwam met de eis van nú terugreizen of niet meer verzekerd zijn…. Verder alles moeten annuleren, wat dan wel weer een goed gevoel geeft is dat onze annuleringen weer ruimte geeft voor ontspanning en inspiratie aan mensen die alles kwijt zijn geraakt.
    Succes bij het zoeken naar een nieuw project!

  14. Renée Hoogers

    Dat bij jullie af en toe de moed in de schoenen zakt is wel heel begrijpelijk. Want het is niet niks om alles kwijt te zijn en niet weten wat de toekomst brengen gaat. Vanuit Nederland blijven we meeleven, houd de moed erin, er komen andere tijden! Lieve groet, Gerard en Renée

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven