Stapje voor stapje

Ons geduld is héél lang op de proef gesteld, maar nu wordt er serieus gewerkt. Het begint zelfs al op een huis te lijken! Máximo, de aannemer, had ons al gezegd dat wanneer eenmaal met de bouw van de structuur begonnen wordt, het dan heel snel zou gaan. En inderdaad, we zien het voor onze ogen groeien. De vraag is wel een beetje hoe het verder gaat als de structuur er eenmaal staat en het op afwerken aankomt. Want dat zien we om ons heen gebeuren, ook bij de huizen van onze eigen bouwer die al in een verder stadium zijn, het is op La Palma momenteel heel moeilijk om schilders, tegelzetters, loodgieters, etc. te krijgen. Ook die mensen zullen grotendeels van Tenerife moeten komen. De contacten met de aannemer en zijn equipo zijn goed, ze zijn sympathiek, communicatief (alhoewel soms te positief in de beloftes) en altijd bereid om uitleg te geven op (domme) vragen of twijfels die we hebben. Laat het zo blijven! Karel doet er in ieder geval alles aan en brengt regelmatig een traytje bier naar de bouwers 😊.

Volgende week gaan we naar Tenerife om definitief tegels, vloer, sanitair etc. uit te kiezen. Weer een stap verder.

Helaas is een paar weken geleden de container die op het bouwterrein geplaatst was tijdens het weekend opengebroken en leeggehaald. Hierin werden de gereedschappen bewaard, er is voor een aanzienlijk bedrag gestolen. Zelfs een simpele tuinslang die naast de container lag, is meegenomen. Helaas een steeds vaker voorkomend probleem. Het is vaak ook erg lastig om bouwterreinen goed af te sluiten.

De stand van zaken, donderdagavond 28 maart.

De eetkamerstoelen en de fauteuil van Montis, die we al hadden en heel graag weer wilden hebben, zijn intussen geleverd. Véél sneller dan we gedacht en verwacht hadden. We hebben ze besteld via een dealer in Barcelona en dat is vlekkeloos verlopen, ongekend. Alleen hadden we er helemaal nog geen plek voor 😨! In ons tijdelijke onderkomen staat de logeerkamer al zo ongeveer propvol. Gelukkig mogen we de stoelen opslaan in het appartement boven het huis van lieve vrienden waar we zelf kort na de uitbarsting enkele weken gewoond hebben.

Een snelle verdere update: Sinds het laatste bericht hebben we vrienden uit Frankrijk hier gehad evenals een van mijn beste vriendinnen met haar partner, van beide bezoeken enorm genoten, hebben we het Los Indianos feest gevierd, hebben we een flitsbezoek aan Nederland gebracht, is mijn 27 jaar oude Polo weer voor een jaar goedgekeurd, is de vele malen jongere X-Trail afgekeurd, maar intussen ook alweer goedgekeurd, heeft de scooter ons nog een paar keer in de steek gelaten en heb ik opnieuw tegen Karel gezegd, nadat ik moest afstappen en gaan lopen, dat ik er nu echt nóóit meer op ga, en heb ik er dus in de tussentijd toch alweer een aantal keren opgezeten, hebben we het winterseizoen er alweer zo goed als op zitten, waarin we vele aardige en gezellige gasten hebben begroet, hebben we gisteravond van vijf tot half twaalf in het ziekenhuis doorgebracht om een vriendin bij te staan die gevallen was en met een dubbele breuk in haar arm met de ambulance was afgevoerd, hebben we daardoor het Flamenco-feest bij Marianne gemist, wat jammer maar niet erg was, want als ons iets overkomt dan hopen wij ook dat er vrienden zijn die ons helpen, werden we wel erg hongerig tijdens het wachten voor de operatiekamer maar troffen we in het tasje met spullen van Addy, dat de verpleger ons overhandigde, een pakje Iberico ham en een stokbrood aan (door haar nog snel gekocht voor het Flamenco feest omdat ze bang was dat ze niet genoeg mee zou brengen naar dat feest, waarna ze vervolgens bij het verlaten van de supermarkt een afstapje miste en viel), waardoor wij wat te eten hadden en de ham en het brood op de gang in het ziekenhuis opgegeten hebben, waarna we, toen onze vriendin eenmaal na de operatie op haar kamer was geïnstalleerd, tegen twaalven toch nog even naar het flamenco feest gereden zijn en we de laatste restjes quiche, tortilla, cava en slagroomsoesjes verorberd hebben.

En op 9 april komt mijn zus met haar kinderen met partners en inmiddels ook 2 kleinkinderen een weekje naar La Palma, waarop wij ons enorm verheugen. Kortom, het leven gaat hier gewoon door 😉! Fijn paasweekend allemaal! 🐰🐰

8 gedachten over “Stapje voor stapje”

  1. Fijn dat er nu eindelijk schot in komt. Ben zooo benieuwd hoe het gaat worden. Heel veel succes! Dikke knuffel van ons.

  2. Wat een verhaal zeg, vooral het laatste deel. Het huis ziet er veelbelovend uit. Alleen vreemd dat de aannemer geen personeel levert zoals loodgieter etc. Dat is hier toch anders, onze aannemer heeft zijn onderaannemers zoals loodgieter, elektricien, stucadoor etc. Fijn dat de verhuur zo goed gaat. Hele fijne Paasdagen.
    Frank en Thea

    1. Marja Vermeulen

      Dat is hier ook zo hoor Thea, alleen is het heel moeilijk om onderaannemers te vinden omdat er zo veel gebouwd wordt momenteel. Maar wij hoeven zelf niet te zoeken.

  3. Nico Plasmeijer

    Hallo Marjo en Karel,
    Ik volg het wel en wee van jullie nu al twee jaar en heb in de gaten dat je op La Palma een lange adem moet hebben en dat het jullie toch gelukt is om nu zo ver te zijn na de vulkaanuitbarsting.
    Zelf ben ik al twee keer op La Palma geweest en vind het een zeer mooi en vriendelijk eiland en het zal daar wel flink veranderd zijn.
    Misschien kom ik nog eens en dan zoek ik jullie zeker een keer op.

    Groet Nico Plasmeijer

    1. Marja Vermeulen

      Het eiland op zich is eigenlijk niet zo heel veel veranderd Nico. Het gebied rondom Todoque natuurlijk wel, voor iedereen die hier woonde is de impact gigantisch en is er ontzettend veel veranderd. Maar alles wat voor toeristen interessant was, is er nog steeds. Dus kom gerust weer naar het eiland.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven